+ + +
Jezus powiedział: "Jeśli kto Mnie miłuje i zachowuje moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, to przyjdziemy do niego i będziemy w nim przebywać". Przygotuj więc miejsce Panu, a wszystkim innym odmów wstępu, gdy masz Chrystusa w swym sercu, bogaty jesteś i nic ci nie potrzeba. On cie we wszystko zaopatrzy, o wszystko zadba, abyś nie musiał w ludziach pokładać nadziei. Ludzie bowiem są zmienni i prędko zawodzą, On zaś wierny na wieki i wspiera bez końca. Jeśli chcesz z Nim być i królować, musisz też z Nim i dla Niego cierpieć. Gdybyś był prawy i czystego serca wszystko obróciło by ci się ku dobru i doskonałości, bowiem jeszcze sobie nie umarłeś i serce nie oderwałeś od spraw ziemskich, dlatego wiele spraw cię trwoży. Nic tak nie plami i nie kala serca, jak nieczysta miłość do stworzeń ludzkich. Jeśli odrzucisz pociechy zewnętrzne, będziesz mógł zatapiać się w rozmyślaniu o rzeczach niebieskich i często radować się w swojej duszy. A kiedy zwrócisz się całkowicie ku Bogu i wnętrzu swej duszy, wtedy mało cię dotknie to, co usłyszysz z zewnątrz. Jeśli chcesz osiągnąć prawdziwy pokój w duszy i prawdziwą jedność z Panem, miej przede wszystkim na uwadze siebie i czyste sumienie, a będziesz miał zawsze radość i wesele w duszy. Albowiem złe i nieczyste sumienie jest trwożliwe i niespokojne, a znakiem duszy czystej i pokornej jest: czynienie dobra i niskie mniemanie o sobie. Lecz, aby osiągnąć czystość duszy i pewność wewnętrzną, musi uprzedzić cię Jego łaska, a kiedy nawiedzi cię do wszystkiego jesteś zdolny, a gdy ustąpi, jesteś ubogi i słaby, jakby zdany na same ciosy. Wtedy nie upadaj na duchu ani nie rozpaczaj w duszy, lecz spokojnym sercem poddaj się temu wszystkiemu, co na cię przychodzi, znoś to dla Pana. A będąc pozbawiony łaski i pociechy, oczekuj Pana, gdyż wróci do ciebie z jeszcze obfitszą pociechą. Znana to rzecz wszystkim doświadczonym na drodze Pańskiej, święci i dawni prorocy, też podlegali wewnętrznym wahaniom. A gdy Pan ześle ci Pocieszyciela, przyjmij Go z dziękczynieniem pamiętając, że to dar Boży, a nie twoja zasługa, nie byłbyś godny tego daru i tej głębokiej kontemplacji, jeśli dla Boga nie doświadczysz ucisku. Każde doświadczenie zwykle jest zwiastunem nadchodzącej pociechy, obiecanym tym, którzy przeszli próbę pokus i załamań, a zwyciężonym da spożywać z drzewa życia, które jest w raju. Pan posyła Pocieszyciela, aby mężniej znosić przeciwności, a pokusy po to, aby nie chełpić się z dobra, bowiem przyjemności są próżne i grzeszne. Jedynie rozkosze duchowe są pełne, radosne i szlachetne, bo rodzą się z cnót i dane są przez Boga duszom czystym. Przyjmij tę łaskę, albowiem Bóg wybrał cię od założenia świata, abyś był Jego świętym i doskonałym przed obliczem Jego. On w swej miłości przeznaczył cię dla siebie, według swej woli, ku uwielbieniu chwalebnej łaski, którą obdarzył cię w swoim synu, aby uczynić cię dziedzicem swoim.
Jezus powiedział: "Jeśli kto Mnie miłuje i zachowuje moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, to przyjdziemy do niego i będziemy w nim przebywać". Przygotuj więc miejsce Panu, a wszystkim innym odmów wstępu, gdy masz Chrystusa w swym sercu, bogaty jesteś i nic ci nie potrzeba. On cie we wszystko zaopatrzy, o wszystko zadba, abyś nie musiał w ludziach pokładać nadziei. Ludzie bowiem są zmienni i prędko zawodzą, On zaś wierny na wieki i wspiera bez końca. Jeśli chcesz z Nim być i królować, musisz też z Nim i dla Niego cierpieć. Gdybyś był prawy i czystego serca wszystko obróciło by ci się ku dobru i doskonałości, bowiem jeszcze sobie nie umarłeś i serce nie oderwałeś od spraw ziemskich, dlatego wiele spraw cię trwoży. Nic tak nie plami i nie kala serca, jak nieczysta miłość do stworzeń ludzkich. Jeśli odrzucisz pociechy zewnętrzne, będziesz mógł zatapiać się w rozmyślaniu o rzeczach niebieskich i często radować się w swojej duszy. A kiedy zwrócisz się całkowicie ku Bogu i wnętrzu swej duszy, wtedy mało cię dotknie to, co usłyszysz z zewnątrz. Jeśli chcesz osiągnąć prawdziwy pokój w duszy i prawdziwą jedność z Panem, miej przede wszystkim na uwadze siebie i czyste sumienie, a będziesz miał zawsze radość i wesele w duszy. Albowiem złe i nieczyste sumienie jest trwożliwe i niespokojne, a znakiem duszy czystej i pokornej jest: czynienie dobra i niskie mniemanie o sobie. Lecz, aby osiągnąć czystość duszy i pewność wewnętrzną, musi uprzedzić cię Jego łaska, a kiedy nawiedzi cię do wszystkiego jesteś zdolny, a gdy ustąpi, jesteś ubogi i słaby, jakby zdany na same ciosy. Wtedy nie upadaj na duchu ani nie rozpaczaj w duszy, lecz spokojnym sercem poddaj się temu wszystkiemu, co na cię przychodzi, znoś to dla Pana. A będąc pozbawiony łaski i pociechy, oczekuj Pana, gdyż wróci do ciebie z jeszcze obfitszą pociechą. Znana to rzecz wszystkim doświadczonym na drodze Pańskiej, święci i dawni prorocy, też podlegali wewnętrznym wahaniom. A gdy Pan ześle ci Pocieszyciela, przyjmij Go z dziękczynieniem pamiętając, że to dar Boży, a nie twoja zasługa, nie byłbyś godny tego daru i tej głębokiej kontemplacji, jeśli dla Boga nie doświadczysz ucisku. Każde doświadczenie zwykle jest zwiastunem nadchodzącej pociechy, obiecanym tym, którzy przeszli próbę pokus i załamań, a zwyciężonym da spożywać z drzewa życia, które jest w raju. Pan posyła Pocieszyciela, aby mężniej znosić przeciwności, a pokusy po to, aby nie chełpić się z dobra, bowiem przyjemności są próżne i grzeszne. Jedynie rozkosze duchowe są pełne, radosne i szlachetne, bo rodzą się z cnót i dane są przez Boga duszom czystym. Przyjmij tę łaskę, albowiem Bóg wybrał cię od założenia świata, abyś był Jego świętym i doskonałym przed obliczem Jego. On w swej miłości przeznaczył cię dla siebie, według swej woli, ku uwielbieniu chwalebnej łaski, którą obdarzył cię w swoim synu, aby uczynić cię dziedzicem swoim.
sk -PRZECZYTAŁAM Z UWAGA
OdpowiedzUsuńOCZEKUJĘ NA NOWE POZDRAWIAM
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńZapraszam do mnie. :)
OdpowiedzUsuń