+ + +
"Błogosławiony jest ten, kto usłyszy w swym sercu mówiącego Pana i wprost od Niego czerpie słowa pociechy. Ja jestem Zbawieniem, Pokojem i Życiem". Trwaj we Mnie, a znajdziesz pokój w swym sercu. Nie przywiązuj się do tego, co przemija, szukaj tego, co wieczne. Ja jestem Droga właściwą, Prawdą nieomylną, Życiem bez kresu. Szczęście człowieka nie polega na obfitości dóbr doczesnych, wystarczy mu ich znikoma ilość. Bardzo też mu ciążą jego cielesne potrzeby, na tym świecie. Ale biada ci, jeśli nie znasz swojej nędzy, a jeszcze bardziej, jeśli miłujesz to nędzne życie, bo dopiero na końcu odczujesz, jak podłe i nędzne było to, co kochałeś. Dlatego też nie zważaj na to, co podoba się ciału i co doczesne, ale całą swą nadzieję kieruj ku temu, co wieczne.
Trzeba ci jeszcze przejść przez ogień i wodę, abyś się dostał na miejsce ochłody, jeśli nie zadasz sobie gwałtu i nie przezwyciężysz swoje wady. Jednak dopóki nosisz to ciało, nie możesz być bez grzechu, ani żyć bez upokorzenia. Ale możesz żyć w łasce i być błogosławionym i szczęśliwym, ponieważ przez grzech utraciłeś niewinność i straciłeś szczęście. Rozważ to dokładnie, w jakim stanie jest twoja dusza, niewierna, która myśli tylko o sobie i o tym, co jest tu i teraz, a nie przewiduje tego, co nadejdzie. Winieneś zachowywać się w każdym swoim czynie i myśli, jak gdybyś miał dziś umrzeć. Jeśli będziesz miał czyste sumienie, nie będziesz się lękał śmierci. Jeżeli dziś jeszcze nie jesteś gotów, to czy będziesz gotowy jutro, jutro jest niepewne. "Albowiem, Kto o swoje życie zabiega, straci je, a kto straci je z Mego powodu, odzyska je. Dlatego też bądź zawsze gotów i żyj tak, aby cię nie zaskoczyła znienacka, gdyż o godzinie, której się nie domyślasz, Ja przyjdę".
Oto teraz przyszedł czas twego zbawienia, nie zmarnuj go, możesz zbierać w nim zasługi na życie wieczne. Rozważ to, od jakiego niebezpieczeństwa możesz się uwolnić i jak wielkiej trwogi uniknąć, gdy będziesz bogobojnie pamiętał o swoim końcu. Wyrzeknij się tego świata i siebie samego, znoś cierpienia dla miłości Bożej, dopóki jesteś zdrowy możesz zdziałać wiele dobrego, lecz schorowany, nie potrafisz wiele. Nie pokładaj ufności w synach ludzkich i nie odkładaj sprawy swego zbawienia, gdyż szybciej niż sądzisz ludzie o tobie zapomną. Lepiej jest bowiem wcześniej wypracować zasługi i jak najwięcej wysłać ich przed sobą, niż liczyć na ludzką pomoc. Ucz się we wszystkim tak gardzić i we wszystkim umierać, abyś mógł swobodnie pójść za Panem i zaczął naprawdę żyć w Panu. Czyń sobie przyjaciół oddawaj cześć świętym Pańskim, a czyny ich naśladuj, aby u kresu swego życia, przyjęli cię do swoich wiecznych przybytków. Zgadzaj się chętnie na ubóstwo i wspomagaj biednym, rozdzielaj to, co masz, dając chętnie. Polub samotność i milczenie, rozważaj jaki duch kieruje w danym momencie, czy jesteś duchowy czy też ziemski. Zachowuj się jako pielgrzym i gość na tym świecie, którego nie obchodzą sprawy tego świata. Bądź cierpliwy, gdyż cierpienie jest zadość czyniące i oczyszczające, albowiem cierpliwy przechodzi tu zbawienny czyściec.
Teraz jest czas pracy, teraz twoja praca może być owocna, a plon twój przyjęty i wysłuchany.
"Błogosławiony jest ten, kto usłyszy w swym sercu mówiącego Pana i wprost od Niego czerpie słowa pociechy. Ja jestem Zbawieniem, Pokojem i Życiem". Trwaj we Mnie, a znajdziesz pokój w swym sercu. Nie przywiązuj się do tego, co przemija, szukaj tego, co wieczne. Ja jestem Droga właściwą, Prawdą nieomylną, Życiem bez kresu. Szczęście człowieka nie polega na obfitości dóbr doczesnych, wystarczy mu ich znikoma ilość. Bardzo też mu ciążą jego cielesne potrzeby, na tym świecie. Ale biada ci, jeśli nie znasz swojej nędzy, a jeszcze bardziej, jeśli miłujesz to nędzne życie, bo dopiero na końcu odczujesz, jak podłe i nędzne było to, co kochałeś. Dlatego też nie zważaj na to, co podoba się ciału i co doczesne, ale całą swą nadzieję kieruj ku temu, co wieczne.
Trzeba ci jeszcze przejść przez ogień i wodę, abyś się dostał na miejsce ochłody, jeśli nie zadasz sobie gwałtu i nie przezwyciężysz swoje wady. Jednak dopóki nosisz to ciało, nie możesz być bez grzechu, ani żyć bez upokorzenia. Ale możesz żyć w łasce i być błogosławionym i szczęśliwym, ponieważ przez grzech utraciłeś niewinność i straciłeś szczęście. Rozważ to dokładnie, w jakim stanie jest twoja dusza, niewierna, która myśli tylko o sobie i o tym, co jest tu i teraz, a nie przewiduje tego, co nadejdzie. Winieneś zachowywać się w każdym swoim czynie i myśli, jak gdybyś miał dziś umrzeć. Jeśli będziesz miał czyste sumienie, nie będziesz się lękał śmierci. Jeżeli dziś jeszcze nie jesteś gotów, to czy będziesz gotowy jutro, jutro jest niepewne. "Albowiem, Kto o swoje życie zabiega, straci je, a kto straci je z Mego powodu, odzyska je. Dlatego też bądź zawsze gotów i żyj tak, aby cię nie zaskoczyła znienacka, gdyż o godzinie, której się nie domyślasz, Ja przyjdę".
Oto teraz przyszedł czas twego zbawienia, nie zmarnuj go, możesz zbierać w nim zasługi na życie wieczne. Rozważ to, od jakiego niebezpieczeństwa możesz się uwolnić i jak wielkiej trwogi uniknąć, gdy będziesz bogobojnie pamiętał o swoim końcu. Wyrzeknij się tego świata i siebie samego, znoś cierpienia dla miłości Bożej, dopóki jesteś zdrowy możesz zdziałać wiele dobrego, lecz schorowany, nie potrafisz wiele. Nie pokładaj ufności w synach ludzkich i nie odkładaj sprawy swego zbawienia, gdyż szybciej niż sądzisz ludzie o tobie zapomną. Lepiej jest bowiem wcześniej wypracować zasługi i jak najwięcej wysłać ich przed sobą, niż liczyć na ludzką pomoc. Ucz się we wszystkim tak gardzić i we wszystkim umierać, abyś mógł swobodnie pójść za Panem i zaczął naprawdę żyć w Panu. Czyń sobie przyjaciół oddawaj cześć świętym Pańskim, a czyny ich naśladuj, aby u kresu swego życia, przyjęli cię do swoich wiecznych przybytków. Zgadzaj się chętnie na ubóstwo i wspomagaj biednym, rozdzielaj to, co masz, dając chętnie. Polub samotność i milczenie, rozważaj jaki duch kieruje w danym momencie, czy jesteś duchowy czy też ziemski. Zachowuj się jako pielgrzym i gość na tym świecie, którego nie obchodzą sprawy tego świata. Bądź cierpliwy, gdyż cierpienie jest zadość czyniące i oczyszczające, albowiem cierpliwy przechodzi tu zbawienny czyściec.
Teraz jest czas pracy, teraz twoja praca może być owocna, a plon twój przyjęty i wysłuchany.
Komentarze
Prześlij komentarz