Człowiek zraniony, rani innych, skrzywdzony, krzywdzi, a upokorzony, upokarza. To wzajemne ranienie się nie wynika ze złej woli czy zepsucia moralnego, nie jest też ono zamierzone. Człowiek rani człowieka, ponieważ sam został zraniony. Dlatego potrzebne jest przebaczenie tym, którzy nas poranili i prosic o przebaczenie tych, których myśmy poranili. Każdy potrzebuje przebaczenia, Bóg także potrzebuje naszego przebaczenia w tym sensie. że rzucił nas w taką rzeczywistośc życia, bez naszej zgody. Dlatego tak istotne jest wybaczenie Bogu i bliźniemu. Bóg stworzył nas istotami wolnymi i przeznaczył do istnienia w miłości, ale my często nadużywamy tej wolności. Bóg bierze nasze nadużycia wolnosci na siebie przez wcielenie Syna Bożego i prosi czlowieka, aby zaufał Jego miłości.. On dał nam przykład prośby, zanim nakazał nam prosix o przebaczenie. Bóg-Człowiek doznaje zranienia największego, Jezus ukrzyżowany jest wielkim błaganiem Boga do człowieka, aby ten zaufał Jego bezwarunkowej miłości. "I ODPUSC NAM NASZE WINY, JAKO I MY ODPUSZCZAMY NASZYM WINOWAJCOM" Nasze przebaczenie bliźniemu jest dla Boga tak samo ważne, gdyż On przebacza tak, jak przebacza człowiek. Przebaczenie nie może byc płytkie, mało znaczącym gestem, musi byc poprzedzone dostrzeżeniem własnych zranień, powrotem do dawnych ran doznanych od ludzi. Przebaczenie bez dotykania własnych ran, nie uzdrowi człowieka i nie przyniesie mu pokoju serca.
Jezus ukrzyżowany może udzielic pełnego przebaczenia naszych win, iż "dźwigał wszystkie nasze boleści". Trzeba prosic o przebaczenie Boga, aby wziął na siebie to zło, które Mu wyrządziliśmy i nie odpłacał nam cierpieniem za cierpienie, krzywdą za krzywdę, upokorzeniem za upokorzenie. Grzeszna natura ludzka odruchowo zrzuca z siebie doznane zło i chce przeżucic własne cierpienia, krzywdy i bóle na innych. W prośbie o przebaczenie nam naszych grzechów błagamy Boga, aby wziął na siebie ich zło, by ich ciężkie skutki nie spadły na nas. "Jeżeli zachowasz pamięc o grzechach, Panie, któż się ostoi? Ps 130. Koniecznośc Bożego przebaczenia wynika z niszczycielskiej mocy grzechu, której człowiek nie jest w stanie udźwignąc. Własnie dlatego człowiek odruchowo przerzuca zło na innych, ponieważ sam nie może go unieśc. Wszelkie zranienia duchowe i emocjonalne mają zawsze związek z relacjami między ludzkimi. To one zostają naruszone i są źródłem cierpienia, a postawa nieprzebaczenia niszczy wszystkie relacje pomiędzy Bogiem i ludźmi. Jezus ukrzyżowany jest sakramentem przebaczenia: "On obarczył się naszym cierpieniem, dźwigał nasze boleści, był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy". Iz 53 4,6
+ + +
Jezus ukrzyżowany może udzielic pełnego przebaczenia naszych win, iż "dźwigał wszystkie nasze boleści". Trzeba prosic o przebaczenie Boga, aby wziął na siebie to zło, które Mu wyrządziliśmy i nie odpłacał nam cierpieniem za cierpienie, krzywdą za krzywdę, upokorzeniem za upokorzenie. Grzeszna natura ludzka odruchowo zrzuca z siebie doznane zło i chce przeżucic własne cierpienia, krzywdy i bóle na innych. W prośbie o przebaczenie nam naszych grzechów błagamy Boga, aby wziął na siebie ich zło, by ich ciężkie skutki nie spadły na nas. "Jeżeli zachowasz pamięc o grzechach, Panie, któż się ostoi? Ps 130. Koniecznośc Bożego przebaczenia wynika z niszczycielskiej mocy grzechu, której człowiek nie jest w stanie udźwignąc. Własnie dlatego człowiek odruchowo przerzuca zło na innych, ponieważ sam nie może go unieśc. Wszelkie zranienia duchowe i emocjonalne mają zawsze związek z relacjami między ludzkimi. To one zostają naruszone i są źródłem cierpienia, a postawa nieprzebaczenia niszczy wszystkie relacje pomiędzy Bogiem i ludźmi. Jezus ukrzyżowany jest sakramentem przebaczenia: "On obarczył się naszym cierpieniem, dźwigał nasze boleści, był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy". Iz 53 4,6
+ + +
Komentarze
Prześlij komentarz