+ + +
Największy wpływ na życie wywiera wiara, bez której nic nie można uczynić, dlatego wiara chrześcijańska musi wyrażać się w pełnym oddaniu Chrystusowi. W prawdziwym zjednoczeniu z Nim do tego stopnia, że On żyje w nas, a my w Nim, zgodnie ze słowami Pisma Świętego: "Ja już nie żyję, lecz żyje we mnie Chrystus, a obecne moje życie w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego". Życie w Prawdzie w Chrystusie, w Jego Duchu Świętym, oznacza obcowanie z Nim, chodzenie z Nim, w świadomości Jego obecności, a także odczuwanie Go, wzywanie i ku niemu spoglądanie. A zatem jest to obcowanie z Bogiem Ojcem w Trójcy Jedynego, w Synu, i Duchu Świętym, w pełnej ufności, w powierzaniu się Mu, słuchaniu, posłuszeństwie i wierności do aż do końca. Wykonywanie Jego woli, tych nakazów i poleceń, które daje On w Piśmie Świętym, rozmawianie z Nim sam na sam w modlitwach i prośbach oraz naśladowanie Jego Syna, Jezusa Chrystusa, być Jego przyjacielem i powiernikiem w dobrym i złem. Lecz Jego Syn w swym ziemskim i cielesnym życiu nie był pustelnikiem, ani nie uciekał od ludzi, od ich problemów, On działał, pił jadł, jak każdy człowiek, niczym szczególnym z wyglądu się nie wyróżniał. Lecz Jego właściwym życiem cielesnym, było życie wewnętrzne, wyrażające się w stałym obcowaniu z Bogiem Ojcem, od Niego czerpał moc i wiedzę do dalszego działania. Po dniach pracy usuwał się od ludzi w miejsca bezludne i tam spędzał czas na rozmowie ze swoim Ojcem niebieskim, rozważał swoje posłannictwo i przygotowywał się do ofiary męczeńskiej dla odkupienia ludzkości. Wszystko co On czynił i nauczał, pochodziło z Ducha, dlatego powiedział: "Niebo i ziemia przeminą, ale słowa Moje nie przeminą", albowiem słowa Jego pochodziły z Ducha Świętego. Dlatego do naśladowania życia wewnętrznego, mamy najdoskonalszy wzór, jest nim nasz Mistrz i Pan Jezus Chrystus.
+ + +
Największy wpływ na życie wywiera wiara, bez której nic nie można uczynić, dlatego wiara chrześcijańska musi wyrażać się w pełnym oddaniu Chrystusowi. W prawdziwym zjednoczeniu z Nim do tego stopnia, że On żyje w nas, a my w Nim, zgodnie ze słowami Pisma Świętego: "Ja już nie żyję, lecz żyje we mnie Chrystus, a obecne moje życie w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego". Życie w Prawdzie w Chrystusie, w Jego Duchu Świętym, oznacza obcowanie z Nim, chodzenie z Nim, w świadomości Jego obecności, a także odczuwanie Go, wzywanie i ku niemu spoglądanie. A zatem jest to obcowanie z Bogiem Ojcem w Trójcy Jedynego, w Synu, i Duchu Świętym, w pełnej ufności, w powierzaniu się Mu, słuchaniu, posłuszeństwie i wierności do aż do końca. Wykonywanie Jego woli, tych nakazów i poleceń, które daje On w Piśmie Świętym, rozmawianie z Nim sam na sam w modlitwach i prośbach oraz naśladowanie Jego Syna, Jezusa Chrystusa, być Jego przyjacielem i powiernikiem w dobrym i złem. Lecz Jego Syn w swym ziemskim i cielesnym życiu nie był pustelnikiem, ani nie uciekał od ludzi, od ich problemów, On działał, pił jadł, jak każdy człowiek, niczym szczególnym z wyglądu się nie wyróżniał. Lecz Jego właściwym życiem cielesnym, było życie wewnętrzne, wyrażające się w stałym obcowaniu z Bogiem Ojcem, od Niego czerpał moc i wiedzę do dalszego działania. Po dniach pracy usuwał się od ludzi w miejsca bezludne i tam spędzał czas na rozmowie ze swoim Ojcem niebieskim, rozważał swoje posłannictwo i przygotowywał się do ofiary męczeńskiej dla odkupienia ludzkości. Wszystko co On czynił i nauczał, pochodziło z Ducha, dlatego powiedział: "Niebo i ziemia przeminą, ale słowa Moje nie przeminą", albowiem słowa Jego pochodziły z Ducha Świętego. Dlatego do naśladowania życia wewnętrznego, mamy najdoskonalszy wzór, jest nim nasz Mistrz i Pan Jezus Chrystus.
+ + +
Komentarze
Prześlij komentarz