Przejdź do głównej zawartości

Powołanie do milczenia


                         +                                     +                                +    

Pustelnik eremita pragnie milczeć, ponieważ odżyło w nim pierwotne źródło pragnienia słuchania Słowa Bożego, które rozświetla wszystko to, co w ciemnościach ukryte. Milczenie nie jest brakiem słów czy myśli, jest ono u samego źródła obecnością słowa, mową milczącego Boga. To milczenie pustelnika odnosi się przede wszystkim do potrzeby komunikowania się z Bogiem, który wyłonił się z wieczystego milczenia, który go stworzył na swój wewnętrzny wzór i podobieństwo. Słowo wychodzące z Bożego milczenia, samo w sobie jest święte, dlatego eremita w swym doświadczeniu milczenia sam staje się świętością. W tej pierwotnej sferze zachodzi synteza ciała i ducha, światła i ciemności, słowa i milczenia. Daje to przystęp do tajemnicy własnego życia, misterium jego piękna i prostoty, umożliwia wejście do własnej jaźni, gdzie w pełni i prawdziwie obcuje z Bogiem Ojcem.
 W ten sposób milczenie ujawnia swoją obecność i treść, która daje spełnienie w spotkaniu z Miłością Bożą, a jej moc przejawia się w uczestnictwie i w zjednoczeniu z Prawdą. Powołanie do milczenia i pustelniczego życia ma charakter wolnego daru z siebie i ofiary. Pustelnik pragnie wzbudzić u innych ludzi autentyczną miłość, drzemiącą w sercu każdego człowieka oraz przełamania hegemoni władzy i pieniądza, pożądliwości i egoizmu. Pustelnik eremita podąża drogą swego Pana wiodącą na szczyt góry, spotykając się z własnym ubóstwem, chorobą i duchowym wzmaganiom. Jest to powołanie do życia w miłości i prawdzie, w Jezusie Chrystusie, w Duchu Świętym.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Fundamenty Wiary

                             +                               +                                  +                           Czy Bóg może byc wszechmogący dla mnie? Czy wierzę w to, że ta sama miłość i ta sama moc, która działała w Jezusie Chrystusie,  może manifestować się przeze mnie? Mojżesz miał z tym problem, kiedy spotkał Boga przy płonącym krzaku i przemówił do niego. Powiedział mu do jakiej misji go przygotowuje; "Słyszałem krzyk mojego ludu, chcę cię posłac, abyś ich wybawił". Mojżesz odpowiedział: "A kimże ja jestem, bym miał ich uwolnic?"  Mojżesz wierzył, że Bóg jest wszechmogący i może wszystko, ale nie wierzył, że może byc wszechmogący dla niego. Wierzę, że Bóg był...

Powołanie do wolności

                         +                                     +                                 + "Ku wolności wyswobodził nas Chrystus". Trwajmy w tej wolności i nie poddawajmy się na nowo pod jarzmo niewoli-zniewolenia ciała. Bóg uczynił nas nowym stworzeniem w Chrystusie, i obdarzył prawdziwą wolnością, dzieci Bożych, uwolnił od wszelkich skutków grzechu, win i błędów, i oddalił wszelkie przeciwności, abyśmy wolni od prześladowców i niebezpieczeństw ciała i duszy mogli swobodnie, bez przeszkód spełniać Bożą świętą wolę. Przez Syna Jego, Jezusa Chrystusa. " A zatem bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie. Bo całe Prawo Boże ...

Słowo Pańskie

                         +                                    +                                 + "Błogosławiony jest ten, kto usłyszy w swym sercu mówiącego Pana i wprost od Niego czerpie słowa pociechy. Ja jestem Zbawieniem, Pokojem i Życiem". Trwaj we Mnie, a znajdziesz pokój w swym sercu. Nie przywiązuj się do tego, co przemija, szukaj tego, co wieczne. Ja jestem Droga właściwą, Prawdą nieomylną, Życiem bez kresu. Szczęście człowieka nie polega na obfitości dóbr doczesnych, wystarczy mu ich znikoma ilość. Bardzo też mu ciążą jego cielesne potrzeby, na tym świecie. Ale biada ci, jeśli nie znasz swojej nędzy, a jeszcze bardziej, jeśli miłujesz to nędzne życie, bo dopiero na końcu odczujesz, jak podłe i nędzne było to, co kochałeś. Dlatego też nie zważa...